همینى كه حالا معمول شده كه در بیانها و در تلویزیون و توى تبلیغات و توى دادگاه و توى زبان همه، میگویند: جنگ نرم؛ راست است، این یك واقعیت است؛ یعنى الان جنگ است. البته این حرف را من امروز نمیزنم، من از بعد از جنگ - از سال 67 - همیشه این را گفته‏ام؛ بارها و بارها.                   

*علت این است كه من صحنه را می‏بینم؛ چه بكنم اگر كسى نمی‏بیند؟! چه كار كند انسان؟! من دارم می‏بینم صحنه را، می‏بینم تجهیز را، می‏بینم صف‏آرایی‏ها را، می‏بینم دهانهاى با حقد و غضب گشوده شده و دندانهاى با غیظ به هم فشرده شده علیه انقلاب و علیه امام و علیه همه‏ى این آرمانها و علیه همه‏ى آن كسانى كه به این حركت دل بسته‏اند را؛ اینها را انسان دارد می‏بیند، خب چه كار كند؟ این تمام نشده. چون تمام نشده، همه وظیفه داریم...